



“Toen wij Lynn zagen was het liefde op het eerste gezicht! Lynn zat bovenop haar krabpaal en keek ons met grote ogen aan. In eerste instantie dacht ik die blijft daar lekker zitten en bekijkt mij bij alles wat ik doe. Maar nee hoor. Lynn sprong van haar krabpaal af, rende naar mij toe en was enorm vrijgevig met het geven van kopjes. Vanaf dat moment was het een en al liefde. Ik bekeek de informatie van Lynn die aan de muur hing. Hier stond dat Lynn eigenlijk best wel een beetje bang is aangelegd. Ik dacht even dat ze het over een ander poesje hadden. Ik wilde Lynn het liefst meteen meenemen, maar dat was niet mogelijk. Er was nog iemand geïnteresseerd in deze lieverd. Ik moest wachten totdat die persoon een definitief besluit had genomen…
Die middag, na 14:00 uur, mocht ik contact opnemen met het dierenasiel. Wat was ik bang dat de keuze op haar zou zijn gevallen. Natuurlijk kon ik niet wachten tot 14:00 uur en belde ik eerder; tot aan vervelends toe bij de medewerkers van het asiel (Sorry daarvoor, haha).
Gelukkig! Lynn was het niet geworden, wat betekende dat ik haar mocht halen! Een paar dagen later hebben we Lynn opgehaald. Omdat Lynn voor ons totaal anders was dan in het asiel, hebben we haar een nieuwe naam gegeven: Kip!
Kip, is een stoere aanhankelijke poes en werkelijk poeslief! Als ze even geen aandacht krijgt en op dat moment bedenkt dat ze graag gekroeld wil worden, dan kijkt ze je verliefd aan. Daarna gaat langzaam en heel zachtjes haar pootje omhoog waarbij ze je liefdevol aantikt en je aankijkt met vragende ogen; kroel mij!
Wij hopen dat Kip nog heel veel jaren bij ons mag rondscharrelen!”
De baasjes, Susanne & Alain