Kat Mino heeft op de dag af 8 maanden in het asiel gezeten. Dat is echt heel lang, maar daar was een reden voor. Mino was nl. een kat die niet te benaderen was. Iedereen die in de buurt kwam, kreeg direct een flinke haal. Marja, een zeer betrokken vrijwilliger, vond het wel een uitdaging en ging dagelijks met een beetje vlees met Mino aan de slag. Na een hele poos mocht zij het bakje met vlees tot een halve meter voor hem zetten. Dat was een enorme verbetering. Eind november was er dan toch eindelijk een stel dat belangstelling had voor Mino en met hem verder aan de slag wilde gaan. We spraken uiteraard af dat we contact zouden houden, om te horen hoe het verder met hem zou gaan.

We denken dat de foto’s wel voor zich spreken! Wat een verschil na twee maanden!

De eerste twee weken heeft Mino, die na zijn adoptie werd omgedoopt tot Walter, zitten grommen en brommen op zijn verstopplek. Maar na twee weken besloot hij zijn nieuwe baasjes te vertrouwen en sprong hij zelfs bij ze op bed wat hij zelf toch ook wel eng vond.

Langzaam maar zeker is hij in de weken daarna steeds verder vooruitgegaan, Volgens zijn baasjes is hij nu de beste kat die zij zich konden voorstellen. Op de bank komt hij tegen ze aanliggen of kruipt hij op schoot. Iedere dag als één van beiden thuiskomt dan staat Walter klaar om ze te begroeten en wil hij geaaid worden. Wie had dit ooit gedacht!

Echt wat je noemt een succesvolle plaatsing met een gouden randje.